دوربین مدار بسته آنالوگ یکی از اولین دوربین های مدار بسته می باشد و همانطور که از نام آن پیداست، از سیگنال های آنالوگ برای انتقال داده ها استفاده می کند. در حالی که دوربین دیجیتال از سیگنال های دیجیتال برای انتقال تصاویر ضبط شده به دستگاه DVR/NVR استفاده می کند.
دوربین آنالوگ یک دوربین سنتی است که در سیستم های مداربسته استفاده می شود. ویدئو را از طریق کابل به VCR یا DVR ارسال می کند. دوربین های IP همگی دوربین های دیجیتالی هستند که می توانند سیگنال ها را از طریق کابل ارسال کنند تا در شبکه ذخیره شوند. امروزه بسیاری از سیستم‌های دوربین امنیتی، سیستم‌های ترکیبی هستند که از اجزای آنالوگ و دیجیتالی استفاده می‌کنند.
از نظر مفهومی، دوربین آنالوگ چیزی است که تصویر ایجاد شده توسط لنز خود را به مجموعه ای از بیت های داده دیجیتال تبدیل نمی کند تا توسط مدارهای محاسباتی خود ذخیره و پردازش شوند. تصویر خود را با وسایلی ضبط می کند که توسط مدارهای کامپیوتری قابل پردازش نیستند.

یک سیستم آنالوگ از دوربین های آنالوگ تشکیل شده است که به دستگاه DVR وصل می شوند. این DVR وظیفه تبدیل تصاویری که دوربین می گیرد به فرمت دیجیتالی قابل مشاهده بر روی مانیتور می باشد. تمام انتقال اطلاعات بین این دستگاه ها از طریق کابل های کواکسیال انجام می شود. در یک سیستم IP، دوربین های IP از قبل تصاویر را در فرمت دیجیتال ضبط می کنند، بنابراین DVR برای تبدیل مورد نیاز نیست. در عوض، دوربین‌ها به یک NVR وصل می‌شوند که فیلم را ذخیره می‌کند. علاوه بر این، تمام انتقال داده ها از طریق شبکه متصل انجام می شود.

در عصر اینترنت، قابل درک است که اکثر مردم به سمت استفاده از IP حرکت می کنند. با این حال، سیستم های دوربین مداربسته راه حل یکسانی نیستند. برای برخی افراد، به دلایلی مانند:

• هزینه کمتر: درست است که هزینه سیستم‌های IP در طول سال‌ها بسیار کاهش یافته است، اما همچنان کمی گران‌تر از آنالوگ خواهند بود. اگر به دنبال یک سیستم با کیفیت خوب هستید و به ویژگی‌های فانتزی زیادی نیاز ندارید، یک سیستم آنالوگ کار را با کسری از قیمت انجام می‌دهد.
• راه‌اندازی ساده: نصب سیستم‌های IP آسان‌تر است زیرا کابل‌کشی کمتری مورد نیاز است، اما آنالوگ همچنان برنده می‌شود. برخلاف IP، سیستم های آنالوگ نیازی به اتصال به شبکه و پیکربندی ندارند. در بیشتر موارد، فرآیند راه اندازی فقط شامل نصب دوربین ها و وصل کردن آنها می شود.
• پهنای باند مناسب: اگر پهنای باند نگران کننده است، سیستم های مداربسته آنالوگ بهترین گزینه برای شما خواهند بود. سیستم‌های آنالوگ می‌توانند بدون اتصال به شبکه کار کنند، بنابراین هیچ پهنای باندی را نمی‌خورند. اما حتی اگر متصل باشند، باز هم پهنای باند کمتری نسبت به IP اشغال خواهند کرد، زیرا از پهنای باند فقط برای مشاهده از راه دور استفاده می شود، نه انتقال داده مانند IP.
• آشنایی: سیستم‌های دوربین مداربسته آنالوگ برای قرن‌ها قبل از ظهور سیستم‌های IP وجود داشته‌اند. این آشنایی به این معنی است که یافتن فروشندگان و متخصصان ماهری که می توانند به شما در مورد سیستم شما کمک کنند، آسان تر خواهد بود. حتی اگر سیستم های IP برای کاربردهای در مقیاس بزرگ بهتر هستند، هنوز نیاز به سیستم های آنالوگ در جهان ما وجود دارد.

هرکسی نیازهای امنیتی متفاوتی دارد، بنابراین آنچه برای یک فرد کار می کند همیشه برای شخص دیگری کار نمی کند. اگر به سیستم دوربین مداربسته نیاز دارید، لطفا با ما تماس بگیرید. ما مشاوران فروش مجربی داریم که می توانند به شما در یافتن سیستم مناسب برای نیازهای منحصر به فرد خود کمک کنند.

معایب دوربین مداربسته آنالوگ به شرح زیر است:

• این ویدئو در مقایسه با دوربین های IP با وضوح کمتری ارائه می دهد.
• به دلیل محدودیت های DVR (ضبط فیلم دیجیتال) تعداد محدودی دوربین می تواند اضافه شود.
• بسیاری از ویژگی های پیشرفته در دوربین های IP موجود است که توسط مدل های دوربین مدار بسته آنالوگ پشتیبانی نمی شوند.
• سیستم دوربین مداربسته Aanlog برای کاربردهای نظارتی در مقیاس بزرگ گران می شود.
•  مقیاس سیستم دوربین مداربسته آنالوگ در مقایسه با سیستم دوربین مداربسته مبتنی بر IP دشوار است.
• کابل های مورد استفاده در دوربین مداربسته آنالوگ در مقایسه با کابل های شبکه گران هستند.

1. دوربین Dome : نام دوربین های Dome به این دلیل است که شکل آنها معمولاً برای سیستم های امنیتی داخلی استفاده می شود. شکل گنبدی این دوربین ها به آنها اجازه می دهد که نامحسوس باشند زیرا تشخیص جهت دوربین ها دشوار است. با این حال، هنوز هم برای چشم قابل مشاهده است. از آنجایی که روی سقف اتاق نصب می شوند، بیشتر ضد خرابکاری هستند. برخی از دوربین‌های گنبدی با نورهای مادون قرمز طراحی شده‌اند که به آنها امکان می‌دهد در شرایط کم نور فیلم بگیرند.
2. دوربین بولت : دوربین‌های بولت دارای طراحی استوانه‌ای بلند و مخروطی هستند که شبیه یک فشنگ مهمات بزرگ است. آنها بیشتر در فضای باز استفاده می شوند، به ویژه در مناطقی که تماشای طولانی لازم است. با این حال، آنها را می توان در داخل خانه استفاده کرد که در آن به تماشای طولانی نیاز است، مانند حیاط خلوت و پارکینگ. آنها در داخل محفظه های محافظ نصب می شوند و معمولاً ضد آب هستند.
3. دوربین Pan Tilt Zoom (PTZ): امکان حرکت، شیب و زوم دوربین های PTZ وجود دارد. این به اپراتور نظارت آزادی می دهد تا لنز را حرکت دهد، کج کند و بزرگنمایی کند.از آنجایی که این دوربین‌ها را می‌توان با استفاده از کنترل‌های زنده مانیتور کرد، در مناطق بسیار حساس که نیاز به نظارت زنده است، استفاده می‌شوند.